پیرسینگ لب
پیرسینگ به معنای ایجاد یک سوراخ یا حفره در بدن به منظور نصب و آویزان کردن فلزات زینتی است. این کار در قسمت های مختلف بدن و معمولا در قسمت های ناف، بینی و لب انجام می گیرد.
قدیمی ترین و رایج ترین نوع استفاده از پیرسینگ در واقع همان سوراخ کردن گوش برای آویزان کردن گوشواره است.
در بسیاری کشورها پیرسینگ لب و سوراخ کردن آن با رسم و رسومات قبیله ای و برای نشان دادن آفرینش جهان و یا رسم و رسومات ازدواج انجام می شود.
در غرب پیرسینگ لب و به طور کلی انجام پیرسینگ بیشتر به دلیل مدگرایی صورت می پذیرد.
سوراخ کردن لب و بدن و آویزان کردن فلزات از بدن در کشورهای غربی می تواند به نوع نگرش شخص و استایل فرد مربوط باشد. اما به طور کلی این هنر و سوراخ کردن به عنوان پیرسینگ یک رسم و هنر باستانی است که از دیرباز مورد توجه همگان بوده است
نمونه های مختلفی از پیرسینگ لب با توجه به شکل و نوع جواهری که برای انجام آن استفاده می شود و همچنین قسمتی از لب که پیرسینگ در آن قرار می گیرد وجود دارد.
جواهرات و اشیا تزئینی فلزی شمال مهره، حلقه ، گل میخ و غیره را می توان در پیرسینگ لب استفاده کرد.
یکی دیگر از انواع پیرسینگ لب مربوط به استفاده از فلزات در ناحیه پایین لب است ( نه در روی لب ). این نوع از پیرسینگ که طرفداران بسیاری دارد یک سوراخ تنها در زیر لب پایینی ایجاد می شود و از جواهر دلخواه که در این نوع از پیرسینگ معمولا گل میخ می باشد استفاده می شود
یکی دیگر از انواع پیرسینگ های لب که محبوبیت زیادی دارد شامل یک سوراخ در زیر بینی و بالای لب فوقانی قرار دارد. این پیرسینگ به دلیل اینکه به عنوان یک کانتور برای بزرگ کردن لب استفاده می شود طرفداران بسیاری دارد.
جنس فلزاتی که به عنوان پیرسینگ استفاده می شوند معمولا خنثی هستند، شامل طلا، تیتانیوم، نقره و ...
استفاده از طلا به علت گرانی بسیار محدود است اما تیتانیوم و نقره می تواند انتخاب مناسب تری برای انجام عمل پیرسینگ باشد.